JURIG CARINGIN DI PASIRANGIN
JURIG CARINGIN DI PASIRANGIN
Ku : Agus Mulyana, S.Pd
|
M
|
alem Jumaah di Pasirangin. Hujan ngaririncik ti soré
mula. Rék mulang sakola téh wegah. Horéam, laleueur di jalanna. Antukna
nyorangan wé ngaréngkol dina korsi panjang di rohangan guru.
Kira-kira jam satengah satu peuting
lilir. Ngadadak hayang ka cai. Kulutrak muka konci, muru wc gigireun dapur.
Kaluar ti wc, ngajanteng heula hareupeun lapang upacara. Tangkal caringin
tukangeun sakola katémbong rumpudukna, daunna ririaban siga rambut katebak
angin. Barang disidik-sidik, geuning bet loba budak leutik 'na dahan caringin
téh. Hareureuy luluncatan ti dahan ka dahan. Sawaréh tingirihil saleuseurian.
Budak ti mana nya? Asa teu asup akal mun aya budak arulin mangsa peuting.
Boroning ti peuting, dalah beurang ogé can kungsi kawénéhan nempo budak ulin
naraék tangkal caringin éta.
Geus teg wé haté miheulaan sieun. Ieu
meureun nu disebut jurig téh. Antukna sabil, antara sieun jeung panasaran.
Sieun maranéhna ganggu ka kuring, tapi panasaran hayang nyampeurkeun. Ceuk
pikir téh iraha deui kawénéhan nempo nu kitu. Éléh kénéh ku Bu Éha nu cenah
sering nempo jurig di sakola. Kitu deui Dédé Otoy nu kungsi ngalaman
dikeukeupan jurig awéwé, basa soré-soré kasaréan di kamar perpustakaan. Kitu
dongéngna, duka bener henteuna mah.
Panasaran tuluy disampeurkeun. Nangtung
gigireun ruang guru SMK. Nempokeun ka lebah tangkal caringin. Ngadadak angin
ngagelebug tarik nakeran. Daun caringin nu gararing rabeng maruragan. Anéhna,
naha nu katebak angin téh ngan tangkal caringin wungkul. Ari tatangkalan
sabudeureunana mah caricing, ukur oyag meueusan.
Rét ka luhur. Geus ngaranjug deui waé.
'Na ka marana barudak téh! Geuning euweuh sasaha! Luak-lieuk kana tangkal cau
jeung tangkal jeungjing hareupeun caringin. Luput taya sasaha. Di mana
nyarumputna barudak téh?
"Néangan saha, Pa?" teu
kanyahoan aya nu nanya tukangeun. Mani asa kabur pangacian. Keur mah sieun, aya
nu nanya bari teu kanyahoan ti tadina. Dirérét, geuning Si Utis budak kelas
9b.
"Manéh Utis? Keur naon wayah kieu
aya di sakola?"
"Ameng wé, Pa. Nyari sénsasi
baru...!" Pokna alangah-éléngéh.
"Sénsasi baru naon?"
"Éta, euh.....ameng tipeuting dina
dahan caringin."
"Nu bener manéh téh, Utis! Jeung
saha deui, geuning tadi siga lobaan?"
"Tuh, jeung Si Otas, Si Jujun, Si
Agung, Si Épul." Pokna bari nuduhkeun kana rungkun kembang keretas
handapeun caringin. Barudak téh kalaluar tina rungkun, bari tingcalengir.
"Bapa tadi sieun nya?" Ceuk Si
Otas.
"Henteu...!" Ceuk kuring.
"Geuning rerengkogan jeung siga nu
ngeleper ngadégdég...!"
"Ngadégdég sotéh lapar siah Kotas,
ti kamari soré can dahar."
"Ooooh....!" barudak sareuri
pikasebeleun.
"Pa, rék mulang heula." Cenah
paramitan.
"Jig, kadé ati-ati di jalanna bisi
aya jurig."
"Teu sieueueun....!" Cenah bari
tinglaléos ka kebon, muru jalan nu brasna ka lembur.
Beurangna barudak ditanya deui. Kuring
ngahuleng. Geuning teu kamamana cenah. Malah Si Otas mah susumpahan, rék
nanaonan peuting-peuting ulin 'na caringin. Diheueuhan ku babaturanana. Bener
kituna mah. Piraku janari geus arulin.
Lamun kitu, ari nu tadi peuting téh saha
atuh?***
Pasirangin, 01 Nov.
2019.
