WARTA TI GALURA - Bakékok
HONOR HONORÉR

Geus puluhan,
malah boa ratusan, para ahli anu nyebutkeun yén pendidikan téh kacida
pentingna. Maju mundurna hiji bangsa ditangtukeun ku tingkat jeung ajén
pendidikannana. Ari di urang, ku pamaréntah gé geus diaku, lolobana pagawé téh
lulusan SD. Rék bisa maju kumaha lamun kanyataanana kitu. Jadi hartina, kudu
buru-buru dioméan. Kudu puguh targétna. Upamana waé dina taun 2028 geus moal
aya deui pagawé anu lulusan SD.
Can aya anu
wani masang targét saperti kitu. Éta téh cacakan anggaran pendidikan
terus-terus digedéan. Apan éta mah keur nambahan gajih guru anu puluhan taun
lilana dianggap leutik teuing. Tangtu wé kaharti jeung satuju. Kudu gedé gajih
guru téh ambéh jongjon dina ngajarna. Kumaha ari honor guru honorér?
Sabenerna mah
lain ngan urusan perkara honorér jeung lainna. Teu genah kadéngéna jeung moal
matak hadé balukarna terus-terusan kitu téh. Urusan gampang sabenerna mah. Pangabutuh
guru téh sabaraha lobana. Lamun geus puguh angkana, kuduna mah euweuh alesan
pikeun henteu ditedunan. Kudu, éta mah kudu dicumponan. Lantaran tugas guru
mah, saréréa gé apal, lain énténg-énténg.
Nu arahli kana
pendidikan mindeng nyabit-nyabit pendidikan di Finlandia jeung nagara-nagara
Skandinavia séjénna. Alus cenah. Jeung lain cenah wungkul, éta mah geus diaku
ku sakuliah dunya. Naon sababna nepi ka bisa pada muji kitu? Padahal,
nagara-nagara di jojontor Skandinavia
mah nagara laleutik. Papadaning kitu, mémang maraju. Tah éta, pangna bisa maju
téh lantaran pendidikanana alus.
Atuh niron wé
ka dinya? Nya, teu bisa kitu atuh. Teu bisa ujug-ujug néplak, da papagon
hirupna ogé béda. Heug atuh. Enya kitu. Teu kudu niron, tapi kumaha carana
sangkan pendidikan di urang sarua majuna?
Mun geu los ka
dinya, saréréa gé ngaharuleng. Teu kudu mikir tarik teuing, éta wé balik deui
kana perkara guru honorér téa. Ari di Finlandia naha aya guru honorér nya?
Naha kalah
jadi popokrolan kieu? Lamun urang nyaritakeun perkara guru honorér, tangtu lain
ka dinya brasna. Pan ceuk tadigé, kumaha tarékahna sangkan di urang ulah aya
anu disebutna guru honorér. Pan geus kaalaman salila ieu kumaha pabeulitna. Moal
enya aya guru anu welasan taun lilana ngahonor ku pamaréntah nepi ka teu
dianggap.
Tapi teu kudu
terus nyaruhnyul meupeus keuyang ka mana mendi. Kudu museur. Urusan infrastruktur,
anu mémang kacida pentingna, geus digarap. Hasilna geus karasa. Kitu deui
invéstasi. Pamaréntah nyieun rupa-rupa aturan anu tujuanna ngabibita para invéstor.
Kadarieu yeuh. Usaha mah di dieu wé. Pajegna murah, sagala nyampak, ongkos
buruhna ogé teu sabaraha gedé.
Loba cenah
industri anu arék pindah ti Jawa Barat ka Jawa Tengah lantaran upah buruh di
ditu leuwih murah. Nya keun baé, teu kudu jadi murukusunu. Jawa Barat mah
mending kénéh mentingkeun pendidikan. Lamun pendidikan wargna luhur,
keahlianana aya, moal dipersabenan ku anu baroga modal ogé. Sabaraha waé
méntana digajih, bakal ditedunan. Da ituna butuheun.
Tah lebah
dinya anu kuduna jadi prioritas téh. Kumaha carana sangkan warga Jawa Barat
dipikabutuh ku batur, babakuna para invéstor. Supaya dipikabutuh, pendidikanana
kudu luhur jeung baroga kaahlian. Liliwatanana, pan pendidikan téa. Pan meureun
engké mah ceuk batur téh, nya pantes atuh gajihna gedé ogé da éta mah lulusan
ti Jawa Barat.
Ceuk saha
bakal teu ginding, lamun Ridwan Kamil isuk pagéto bakal ngacungkeun jempol. Yeuh,
Jawa Barat mah hiji-hijina provinsi di sakuliah Indonésia anu teu aya guru honorér.***
Nomer 28,
Taun ka-44
Édisi Minggu I
Desember 2018,
Wuku Marakeh,
Maga 1955 Caka
Sunda
Kaca 02, Rubrik :
Bakékok
Ku Abdullah Mustappa
0 Response to "WARTA TI GALURA - Bakékok"
Posting Komentar